امروزه هرگاه برای تصمیم گیری در باره آیندۀ شغلی یا تحصیلی افراد اطلاعاتی لازم باشد، آزمونها مورد استفاده قرار می گیرند. آزمونهای روانی و تربیتی عمدتاً برای ارزشیابی تفاوتهای فردی در فرایند تصمیم گیری بکار می روند.
آلفرد بینه[۲] و یک روانپزشک بنام تئودور سیمون[۳] در این کمیته انواع تکالیف ذهنی را که کودکان در سنین مختلف می توانستند انجام دهند بررسی کردند و بدین ترتیب نخستین آزمون هوشی را ساختند. درحال حاضر آزمون هوشی وکسلر[۴] قادر است تا علاوه بر هوشبهر(IQ ) ، ناتوانی های یادگیری و برخی از آسیب های مغزی را ارزیابی کند.
از جمله خصوصیات آزمونها این است که قادرند تا تفاوتهای فردی افراد را در زمینه های هوش، استعداد، شخصیت و همچنین تشخیص نابهنجاری های روانی و شخصیتی به صورت کمی درآورده و این ویژگی ها را بر مبنای علمی بیان کنند. این آزمونها انواع مختلفی دارند و در زمینه های مختلف برای سنجش افراد تدوین شده اند .